Medreselerde Arap Dili öğretimine, sarf derslerinin ardından nahiv dersle-
rinde okutulan Avâmil, İzhar ve el-Kâfiye gibi kitaplarla devam edilirdi. Bu

süreç çoğunlukla Molla Câmî adlı şerhin okutulmasıyla sonlanırdı. el-
Kâfiye adlı eserin şerhlerinden biri olan Molla Câmî, yazıldığı XV. yüzyıl

sonlarından itibaren Arapça öğretiminde vazgeçilmez bir eser haline
gelmiştir. Bu şerh dilbilimle uğraşan âlimlerden çok rağbet görmüş ve

hakkında çok sayıda hâşiye yazılmıştır. Kaleme alınan bu hâşiyelerin özelli-
ği, talebelerin Arap Dilini öğrenim sürecini kolaylaştıracak ifadeleri barın-
dırıyor olmasıdır. Nahiv ilminin derinlemesine incelendiği ve gramer

kaidelerini tartışıldığı eserler olan bu çalışmalar, kaideleri açıklayan ve

kaidelere karşı eleştirel bakış açılarına sahiptirler. Bu çalışmada Abdül-
hakîm Siyalkûtî ve Abdulgafûr el-Lârî’nin hâşiyeleri mukayeseli olarak

tahlil edilmiştir.