Hanefi mezhebinde Ebu Cafer et-Tahâvî’nin (ö. 321/933)
Muhtasar’ı ile muhtasarlar silsilesi ortaya çıkmıştır. Bu eserlerden
bazıları zaman içinde değişik sebeplerle öne çıkmış, daha çok
okunmuş-okutulmuş ve şerh edilmiştir. İşte böyle öne çıkan muh-
tasarlardan birisi de Hanefî literatüründe “mütûn-i erbaa” diye
anılan dört temel kitaptan biri olan İbnü’s-Sââtî’nin (ö. 694/1295)
Mecmau’l-bahreyn ve mülteka’n-neyyireyn isimli eseridir. Mecmau’-
l-bahreyn üzerine birçok şerh ve hâşiye yazılmıştır. Bunların en
önemlilerinden biri de İbn Melek’in (ö. 821/1418’den sonra) Şerhu
Mecmai’l-bahreyn’idir.
Türkiye’deki yazma nüshalarının sayısına bakıldığında, bu
şerhe yazıldığı dönemden itibaren büyük önem verildiği ve
rağbet edildiği anlaşılmaktadır. İbn Melek’in fıkıh ve fıkıh usulü
alanındaki yetkinliği yanında şerhte meseleleri ele alırken hüküm-
lerin delilleri açısından onu bir hayli zenginleştirmesi eserine ayrı
bir değer katmıştır.
Elinizdeki kitap musannif İbnü’s-Sââtî ve şârih İbn Melek’i
tanıttıktan sonra bu önemli metni ve şerhini fıkıh ilmi açısından
yakın plana alacaktır.
Yorum yapabilmek için Üye Girişi yapmalısınız