Nassların yorumunda ekolleşmelerin başladığı hatta dinin temel dinamiklerini yıkacak
derecede literal ve bâtınî yorumların ortaya çıktığı bir dönemde yaşayan İmam Şâfiî,
lafza aşırı bağlı ve lafzı bir kenara iten ekollerin delillerine ve bakış açılarına vukûfiyet
kesp etmiştir. Elde ettiği ilmî birikimle nassların anlaşılmasında özgün bir metodoloji
geliştirmiştir. Bu çalışmada Şâfiî’nin mezkûr kapsamdaki yorumlarının ve Zahirî, Bâtınî ve

hem lafzı hem de gayeyi temele alan akımlardan hangisine mensup ya da yakın olduğu-
nun tespit ve tahlili konu edinilmiştir. Bu gaye doğrultusunda modern dönemde litera-
list yaklaşıma sahip olduğu ileri sürülen İmam Şâfiî’nin, lafzî ve gâî yoruma başvurduğu

meseleler, usûlî bir perspektiften mercek altına alınmıştır.