Hac Emirliği, bizzat Allah Resûlü tarafından tesis edilen İslâmî bir kurum-
dur. Bu kurumun ilk emiri ise Hz. Ebû Bekir’dir. Hz. Peygamber’in haccı,

bu ibadetin icrası ve yönetimi hususunda Müslümanlara açık bir yol
haritası sunmuştur. Kurumun başına tayin edilen hac emirlerinin iki
temel görevi vardır: Birincisi, hac kafilelerine liderlik ederek onları
güvenli bir şekilde hac bölgesine götürüp getirmek; ikincisi ise, imam
sıfatı ile Müslümanlara hac yaptırmaktır. Bu görev genellikle halifeler
tarafından icra edilmiş, onların hacca iştirak edemediği dönemlerde ise
bu vazife en güvendikleri isimlere tevdi edilmiştir. İlk dönem Abbâsî
halifeleri de seleeri gibi hac emirliğine son derece önem atfetmişler;
hac kafilelerinin güvenliği başta olmak üzere Kâbe’nin giydirilmesi, hac
menzillerinin imar ve iskânı, Haremeyn halkına takdim edilen infak ve

ihsanlar gibi kurumun uhdesindeki vazifelerle yakından alakadar olmuş-
lardır. Bu önemin arkasında hac ibadetine gösterilen hürmetin yattığı

açıktır; bunun yanında, hac ibadetinin sağlıklı bir şekilde yürütülmesinin
siyasî otorite açısından bir itibar meselesi olarak görülmesinin de payı
olmalıdır.